Πρίν οι εποχές συμπληρώσουν δυο κύκλους σου είχα πει να μη γίνεις σαν αυτούς και εσύ έγινες χειρότερος, σου είχα πει μην τους πιστεύεις και εσύ δεν πίστεψες ούτε εμένα, σου είχα πει πως θα'ρθουν οι καιροί και εσύ θα βρίσκεσαι απέναντι και οι γέφυρες θα'ναι σπασμένες και εσύ γελούσες. Και ήρθαν οι καιροί και σπάσαν οι γέφυρες και εσύ δε μου γελάς. Στη δίκη μου ήσουν πρώτος και έβγαλες με ευκολία την απόφαση ενοχής μου. Πολλές βραδιές σου είχα ανοίξει τα χαρτία μου,μα δεν πρόσεχες και έτσι δε μ'έμαθες ποτέ.
Μπήκες στο πλήθος γιατί νόμιζες πως θα'χε πλάκα και δε με ξανακοίταξες στα μάτια, έγινες ένα με την αλυσίδα τους. Πήγα κόντρα στο πλήθος για να σε βρω αλλά δε σε αναγνώρισα σε κανένα από τα ίδια, θυμωμένα πρόσωπα που αντίκρισα.Βγήκα από το πλήθος για να μη χάσω και εμένα. "Θα σε περιμένω εκεί έξω", φώναξα, μα δεν ξέρω αν με άκουσες, η φωνή του πλήθους ήταν πολύ πιο δυνατή, με τρόμαζε. Αν έχεις αγαπήσει έστω μία φορά δε γίνεται ποτέ να νιώσεις μίσος, σκέφτηκα.Έτσι έκατσα στην άκρη και σε περίμενα να βγεις και εσύ από το πλήθος, που όλο θέριευε και ύψωνε..